بهبود کارآیی کودهای شیمیایی و امکان کاهش مصرف آن ها با کاربرد کودهای زیستی در تولید ذرت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه زراعت و اصلاع نباتات دانشکده ی کشاورزی دانشگاه مراغه

2 دانشجوی دکتری گروه زراعت و اصلاع نباتات دانشکده ی کشاورزی دانشگاه مراغه

3 کارشناس ارشد گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مهاباد

چکیده

به منظور ارزیابی امکان کاهش مصرف کودهای شیمیایی با استفاده از جایگزینی کودهای زیستی، آزمایشی مزرعه­ای بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 12 تیمار و4 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه در سال 1392 اجرا گردید. فاکتور اول (A) شامل کود شیمیایی در سه سطح (a1: بدون مصرف کود، a2: مصرف 150 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه و a3: مصرف 75 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه + 50کیلوگرم در هکتار سوپر فسفات تریپل) و فاکتور دوم (B) شامل کود زیستی در چهار سطح (b1: عدم تلقیح، b2: تلقیح با نیتروکسین، b3: تلقیح با فسفاته بارور2 و b4: تلقیح با فسفاته بارور2 + نیتروکسین) بودند. نتایج نشان داد که کاربرد کودهای شیمیایی و زیستی سبب افزایش معنی­دار شاخص کلروفیل، تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیکی و عملکرد دانه گردید. در این مطالعه کاربرد توام نیتروکسین و فسفاته بارور2 از لحاظ بهبود عملکرد و اجزای عملکرد ذرت موثرتر از کاربرد انفرادی آن­ها بود. همچنین، کاربرد نصف کودهای شیمیایی نیتروژنه و فسفره به همراه تلقیح بذور با هر دو نوع کود زیستی ایده‌آل­ترین شرایط را برای رشد ذرت فراهم آورد. در این ترکیب تیماری با توجه به اینکه از کودهای شیمیایی به صورت متعادل استفاده می‌شود، خطرات زیست محیطی آن­ها نیز می­تواند کم گردد. یافته‌های این پژوهش نشان داد که کودهای زیستی در ترکیب با کودهای شیمیایی می‌توانند به واسطه افزایش جذب مواد غذایی از خاک، عملکرد و اجزای عملکرد ذرت را افزایش دهند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Improvement of Chemical Fertilizers Efficiency and the Possibility of Reduction of Their Application by Using Bio-fertilizers in the Production of Maize (Zea mays cv. SC704)

نویسندگان [English]

  • Abdollah Javanmard 1
  • Seyyed-Hamid Mustafavi 2
  • Asad Khezri 3
1
2
3
چکیده [English]

In order to evaluation of the possibility of reduction of chemical fertilizer application via their replacement with biofertilizers, a field experiment based on randomized complete block design (RCBD) with 12 treatments and four replications was coducted at the Research Farm of university of Maragheh during 2013. The first factor (A) was included chemical fertilizer in three levels (a1: control, without any fertilizer, a2: application of 150 Kg ha-1of nitrogen fertilizer and a3: 75 Kg ha-1 of nitrogen fertilizer + 50 Kg ha-1super phosphate triple) and the second factor (B) was biofertilizer in four levels (b1: control, without any biofertilizer, b2: inoculation by Nitroxin, b3: inoculation by Barvare-2 and b4: inoculation by Nitroxin and Barvare-2). Results revealed that application of chemical and biological fertilizers lead to significant increasing in chlorophyll index, number of kernel per ear, 1000-seed weight, biological and grain yield. In this research, mixed application of Nitroxin and phosphate Barvare-2 was more effective than their single application on yield and yield components of maize. Also application of half rate of nitrogen and phosphorous fertilizers together with seed inoculation by biofertilizers prepared ideal situation for maize growth. In this mentioned treatment (50% nitrogen fertilizer + 50% super phosphate triple + biofertilizers), environmental hazards could be decreased in order to balanced application of chemical fertilizers. Our findings showed that the biological fertilizers accompanied with chemical fertilizer could increase yield and yield components in maize by the means of enhancement of uptake of nutrients.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Chemical fertilizers
  • grain yield
  • Nitroxin
  • Phosphate Barvare-2