اثر محلول پاشی ساکارز، بُر، نیترات پتاسیم و اسید سالیسیلیک روی عملکرد و اجزای عملکرد بوته گوجه فرنگی رقم سوپرآ

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 نویسنده مسئول

2 هیئت علمی

چکیده

به منظور بررسی تاثیر محلول‌پاشی توسط ساکارز، بُر، نیترات پتاسیم و سالیسیلیک اسید بر روی عملکرد و اجزای عملکرد بوته گوجه‌فرنگی رقم سوپرآ آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه کشت و صنعت دلند استان گلستان انجام شد. در این تحقیق محلول‌پاشی ساکارز در چهار سطح صفر، پنج، 10 و 15 درصد و ترکیب بُر به صورت اسید بوریک، نیترات پتاسیم و اسید سالیسیلیک در چهار سطح صفر، 2/0 درصد بُر، 2/ درصد بُر+ 9/1 درصد نیترات پتاسیم و 2/0 درصد بُر+ 9/1 درصد نیترات پتاسیم+ 013/0 در صد اسید سالیسیلیک بود. محلول‌پاشی‌ 20 روز پس از انتقال نشاها به مزرعه آغاز و با فواصل 15 روز تکرار شد که مجموعا هفت مرتبه محلول‌پاشی را شامل شد. نتایج نشان داد که، تاثیر تیمارهای اعمال شده بر وزن تر و خشک اندام هوایی معنی‌دار نبود و بیشترین مقدار وزن تر و خشک اندام زیر زمینی مربوط به شاهد بود. بیشترین میزان سطح برگ، میانگین عملکرد بوته در هر برداشت و نسبت گل-های تلقیح شده به تلقیح نشده در حضور بُر افزایش یافت. به طور کلی، بهترین تیمار جهت افزایش عملکرد جهت مصارف تبدیلی، صفر درصد ساکارز+ 2/0 درصد بُر و جهت افزایش اندازه و وزن میوه برای مصارف تازه‌خوری، 15 درصد ساکارز+ 2/0 درصد بُر پیشنهاد می‌گردد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Effect of foliar application sucrose, boron, potassium nitrate and salicylic acid on yield and yield components of tomato var. Super A

نویسنده [English]

  • Ayoub Ghorbani Dehkordi 1
1 Corresponding Author
2
چکیده [English]

In order to study the effects of foliar application of sucrose boron, potassium nitrate and salicylic acid on yield and yield components of tomato, a four replicated, factorial arranged RCB design experiment was conducted in Daland industrial agricultural farm, in Golestan province during 2013. In this study, the first factor was foliar application of sucrose at four levels [0, 5%, 10% and 15%] and the second factor was the combination of boron as boric acid, potassium nitrate and salicylic acid at four levels [0, 0.2% boron, 0.2% boron + 1.9 % potassium nitrate and 0.2% boron + 1.9 % potassium nitrate + 0.013 % salicylic acid]. The first foliar application was treated 20 days after seedling transplanting and was repeated every 15 days (seven times foliar application). The results showed that some quantitative traits such as fresh and dry weight of aerial parts was not significant and the highest fresh and dry weight of underground parts were attributed to the control. The highest values related to some qualitative traits such as leaf index, average yield per harvest and ratio of fertilized to non- fertilized flowers were related to utilize boron. Finally, 0.2% boron was selected as the best treatments in respect to obtaining the highest yield and 15% sucrose+ 0.2% boron was selected as the best treatments in respect to obtaining the highest size and weight of the fruit for fresh consumption, respectively.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Chlorophyll
  • Foliar application
  • Fruit size
  • Fruit weight
  • Leaf area